نکات مهم مصرف صحیح “داروی تپش قلب“؛ تپش قلب ناگهانی و غیرطبیعی می‌تواند هشداری جدی برای سلامت قلب شما باشد؛ نگرانی و ترس طبیعی است اما نباید شما را در مسیر درمان متوقف کند. داروهای تپش قلب با تجویز دقیق پزشک، قادرند این مشکلات را کنترل کرده و زندگی شما را به حالت طبیعی بازگردانند. درمان قطعی تپش قلب و به‌موقع و صحیح، از بروز عوارض خطرناک مانند سکته یا نارسایی قلبی جلوگیری می‌کند و امید به یک زندگی سالم‌تر را زنده نگه می‌دارد.
با مراجعه به متخصص، می‌توانید کنترل بیماری را در دست بگیرید و آرامش را به قلب خود بازگردانید. سلامت قلب، سرمایه گران‌بهای زندگی است. در این مقاله به معرفی انواع این داروها، مکانیسم اثر، عوارض جانبی و نکات مهم در مصرف داروی تپش قلب عصبی می‌پردازیم. آشنایی با داروی تپش قلب برای درمان مؤثرتر تپش قلب ضروری است پس تا انتها با ما همراه باشید.
فهرست مطالب
داروی تپش قلب چیست؟
تپش قلب یکی از شایع‌ترین اختلالات قلبی عروقی است که حدود یک‌سوم مردم در طول عمر خود تجربه می‌کنند. علل متعددی از جمله استرس، مصرف الکل یا کافئین، بیماری‌های قلبی، مشکلات غده تیروئید و برخی داروها می‌تواند منجر به تپش قلب شود. انواع مختلفی از داروهای ضد تپش قلب وجود دارد که هر کدام از آنها در شرایط خاصی مورداستفاده قرار می‌گیرند.
ضربان ناحیه قلب یکی از شایع‌ترین اختلالات قلبی است که در آن ضربان قلب از حد طبیعی خارج می‌شود. ضربان ناحیه قلب می‌تواند به‌صورت تپش بطنی یا تپش دهلیزی بروز کند. در تپش بطنی، بطن‌ها به‌صورت نامنظم و سریع‌تر از حد طبیعی منقبض می‌شوند، درحالی‌که در تپش دهلیزی، دهلیزها به طور نامنظم و سریع منقبض می‌گردند. داروی رفع تپش بالای قلب می‌تواند در رفع این عضلات به‌طورجدی مؤثر باشد.
انتخاب دارو برای تپش قلب باتوجه‌به نوع آریتمی، شدت علائم و وضعیت بالینی بیمار متفاوت است. اما به‌طورکلی داروهای ضدآریتمی به دودسته بتابلاکرها و بلوک‌کننده‌های کانال کلسیم تقسیم می‌شوند. بتابلاکرها مانند متوپرولول و آتنولول با بلوک گیرنده‌های بتا، از فعالیت سمپاتیک جلوگیری می‌کنند.
از طرفی نباید نقش پررنگ بلوک‌کننده‌های کانال کلسیم را نادیده گرفت. معروف‌ترین این داروها وراپامیل است که مانع از ورود کلسیم به سلولهای موجود در قلب می‌شود. دیگوکسین، آدنوزین و آمیودارون از دیگر داروهای رایج در درمان ضربان ناحیه قلب هستند.
داروی تپش قلب بالا
ضربان ناحیه قلب بالا یا تاکیکاردی به معنای ضربان ناحیه قلب تر از 100 ضربان در دقیقه در حالت استراحت است. تاکیکاردی می‌تواند به‌صورت موقت یا مزمن بروز کند و علل متفاوتی دارد. از جمله علل شایع تاکیکاردی می‌توان به اختلالات تیروئیدی، بیماری‌های قلبی، مصرف برخی داروها، کمبود آهن، اضطراب و استرس اشاره کرد.
درمان دارویی تاکیکاردی بسته به علت آن متفاوت است اما به‌طورکلی داروهایی مانند بتابلاکرها (متوپرولول، آتنولول)، بلوک‌کننده‌های کانال کلسیم (دیلتیازم، وراپامیل) و دیگوکسین بیشتر مورداستفاده قرار می‌گیرند که به همین علت به‌عنوان بهترین دارو برای تپش شدید قلب شناخته می‌شود.
هدف از مصرف داروی رفع تپش بالای قلب بالا کاهش تعداد ضربان قلب و بازگرداندن آن به حد طبیعی است. البته در مواردی که علت پایه‌ای وجود دارد، درمان باید بر روی آن متمرکز شود. به‌عنوان‌مثال در تیروتوکسیکوز، درمان ضد تیروئید اصلی‌ترین روش درمانی است. در کنار درمان دارویی، حتماً باید کارهایی نظیر کاهش استرس و فعالیت‌های تند و شدید نیز به‌درستی پیگیری شود.
داروی تپش قلب در بارداری
مصرف داروی رفع تپش بالای قلب بالا در دوران بارداری همواره باید بااحتیاط و تحت‌نظر پزشک انجام شود. ضربان ناحیه قلب در برخی از بارداری‌ها به‌صورت فیزیولوژیک اتفاق می‌افتد و معمولاً نیاز به درمان دارویی ندارد. اما در مواردی که ضربان ناحیه قلب شدید یا پایدار باشد، ممکن است نیاز به مصرف دارو باشد. از جمله داروهایی که می‌توانند تحت‌نظر پزشک بااحتیاط در بارداری مصرف شوند شامل موارد زیر است.
متوپرولول و سایر بتابلاکرها که اثرات جنینی چندانی ندارند. البته دوز و زمان مصرف باید کنترل شود.
دیگوکسین که اثرات جنینی آن ناچیز است و به‌عنوان خط اول درمان ضربان ناحیه قلب در بارداری در نظر گرفته می‌شود.
وراپامیل و دیلتیازم نیز بااحتیاط می‌توانند مصرف شوند، اما اطلاعات کمتری در مورد ایمنی آنها در بارداری وجود دارد.
به‌طورکلی توصیه می‌شود مصرف دارو در بارداری تاحدامکان محدود شود. اقدامات غیردارویی مانند اجتناب از محرک‌ها، کاهش استرس و فعالیت‌های شدید نیز می‌تواند در کنترل ضربان ناحیه قلب مؤثر باشد. مانیتورینگ مرتب جنین و پیگیری‌های لازم پس از تولد باعث کاهش خطرات خواهد شد.
داروی تپش شدید قلب عصبی
ضربان ناحیه قلب عصبی یکی از انواع آریتمی‌های قلبی است که معمولاً ناشی از استرس، اضطراب یا تحریک سیستم عصبی سمپاتیک ایجاد می‌شود. در این حالت ضربان قلب به طور موقت بالا رفته و ضربان قلب بالا و علائمی مانند تنگی نفس و سرگیجه ایجاد می‌شود.
درمان ضربان قلب بالا عصبی معمولاً شامل کاهش استرس و اضطراب است اما در برخی موارد نیاز به مصرف داروهایی مانند بتابلاکرها وجود دارد. داروهایی نظیر پروپرانولول، متوپرولول و آتنولول از طریق بلوک گیرنده‌های بتا، از اثرات سمپاتیک جلوگیری کرده و ضربان قلب را کاهش می‌دهند.
وراپامیل نیز با بلوک کانال‌های کلسیم، باعث کندشدن هدایت الکتریکی قلب و کنترل ضربان قلب بالا می‌شود. در موارد شدیدتر، داروهای آرام‌بخش مانند بنزودیازپین‌ها نیز ممکن است به‌عنوان داروی رفع تپش بالای قلب عصبی تجویز شوند. در کنار درمان دارویی، آموزش تکنیک‌های کاهش استرس و آرام‌سازی نیز برای پیشگیری از عود ضربان قلب بالا عصبی ضروری است.
دارو ضربان قلب بالا و تنگی نفس
تنگی نفس یکی از علائم شایع در افراد مبتلا به ضربان قلب بالا است. ضربان قلب بالا با افزایش ضربان و کاهش حجم ضربه‌ای قلب، باعث کاهش جریان خون و اکسیژن‌رسانی ناکافی به بافت‌ها می‌شود و در نتیجه تنگی نفس را به دنبال دارد. درمان ضربان قلب بالا با استفاده از داروهای ضدآریتمی مانند بتابلاکرها و بلاک‌کننده‌های کانال کلسیم، با کنترل ضربان قلب می‌تواند به بهبود تنگی نفس کمک کند. اکنون که می‌دانید اهمیت داروی رفع تپش بالای قلب چیست، باید برای مصرف آن برنامه داشته باشید.
داروی رفع تپش بالای قلب با کاهش تعداد ضربان‌های قلبی و افزایش حجم ضربه‌ای، جریان خون و اکسیژن‌رسانی به بدن را بهبود می‌بخشد. البته گاهی لازم است علاوه بر درمان ضدآریتمی، داروهای گشادکننده برونش نیز برای تسکین تنگی نفس مورداستفاده قرار گیرد. در کنار درمان دارویی، توصیه می‌شود بیماران از فعالیت بدنی شدید پرهیز کرده و استراحت کنند. همچنین کنترل عواملی مانند کم‌آبی، اضطراب و استرس نیز می‌تواند در بهبود تنگی نفس همراه با ضربان قلب بالا مؤثر باشد.
داروی تپش قلب و اضطراب
اضطراب یکی از عواملی است که می‌تواند منجر به ضربان قلب بالا شود. اضطراب باعث تحریک سیستم عصبی سمپاتیک می‌شود و ضربان قلب را افزایش می‌دهد. از طرفی، ضربان قلب بالا نیز خود می‌تواند باعث ایجاد اضطراب در فرد شود. درمان ضربان قلب بالا ناشی از اضطراب معمولاً شامل موارد زیر است.
- مصرف دارو برای تپش شدید قلب مثل بتابلاکرها (متوپرولول، آتنولول)
- مصرف داروهای آرام‌بخش ملایم مانند بنزودیازپین در موارد شدیدتر
- درمان روان‌درمانی برای کاهش اضطراب مزمن
- آموزش تکنیک‌های آرام‌سازی و تنفس عمیق
- پرهیز از محرک‌ها مانند کافئین
- ورزش و فعالیت بدنی منظم
- درمان اختلالات اضطرابی زمینه‌ای مانند اختلال اضطراب فراگیر
بنابراین، درمان ترکیبی شامل کنترل علائم و درمان علت زمینه‌ای اضطراب در بهبود ضربان قلب بالا ناشی از اضطراب مؤثر است. کنترل اضطراب به کنترل ضربان قلب بالا کمک شایانی می‌کند پس حتماً برای آن برنامه ویژه‌ای داشت باشید تا مشکل بدتر نشود.
قرص ضربان قلب بالا چه نام دارد؟
قرص‌های ضربان قلب بالا برای درمان اختلال ضربان قلب استفاده می‌شوند. بهترین دارو برای تپش شدید قلب با اثر بر روی سیستم هدایت الکتریکی قلب، ضربان قلب را تنظیم می‌کنند. سه دسته اصلی از داروهای ضربان شدید قلب را در ادامه معرفی می‌کنیم.
بتابلاکرها مانند متوپرولول، آتنولول و پروپرانولول. این داروها با بلاک کردن گیرنده‌های بتا، ضربان قلب را کاهش می‌دهند.
بلاک‌کننده‌های کانال‌های کلسیم مانند وراپامیل و دیلتیازم. این داروها با کاهش ورود یون کلسیم به درون سلولهای قلبی، از تپش سریع قلب جلوگیری می‌کنند.
داروهای مهارکننده گره سینوسی مانند آمیودارون. این داروها فعالیت الکتریکی گره سینوسی و تپش غیرطبیعی قلب را کنترل می‌کند.
انتخاب داروی مناسب توسط پزشک بستگی به نوع آریتمی، شدت علائم و وضعیت بیمار دارد. استفاده درست از این داروها تحت‌نظر پزشک، می‌تواند در کنترل ضربان شدید قلب مؤثر باشد. از همین رو بهترین داروی رفع تپش بالای قلب باتوجه‌به شرایط شخصی هر کس مشخص می‌شود.
داروی کاهش تپش قلب
بتابلاکرها مانند متوپرولول، پروپرانولول و آتنولول از طریق بلاک گیرنده‌های بتا، فعالیت سمپاتیک را کاهش داده و ضربان قلب را کند می‌کنند. این داروها بیشتر در درمان تاکی‌کاردی‌های سینوسی و آریتمی‌های بطنی مصرف می‌شوند. عوارض جانبی آنها شامل افت فشارخون، تنگی نفس و خستگی است.
همچنین بلاکرهای کانال کلسیم مثل وراپامیل و دیلتیازم با ممانعت از ورود یون‌های کلسیم به درون سلول قلبی، از تحریک‌پذیری بیش از حد قلب جلوگیری می‌کنند. این داروها در درمان تاکی‌کاردی‌های بطنی و دهلیزی به کار می‌روند.
دیگوکسین هم با افزایش نفوذپذیری غشای سلولهای قلبی به یون‌های پتاسیم، منجر به کاهش تحریک‌پذیری قلب می‌شود. دیگوکسین معمولاً در درمان آریتمی‌های بطنی به کار می‌رود. انتخاب داروی رفع تپش بالای قلب بالا بستگی به نوع آریتمی، شدت علائم و وضعیت بالینی بیمار دارد و باید تحت‌نظر پزشک صورت گیرد.
داروی تپش قلب برای کودکان
داروهای ضد ضربان شدید قلب یا آنتی‌آریتمیک‌ها در کودکان برای درمان انواع ضربان شدید قلب‌های غیرطبیعی استفاده می‌شوند. داروی رفع تپش بالای قلب با بازگرداندن ریتم طبیعی قلب، از بروز عوارض ناشی از تپش‌های غیرطبیعی جلوگیری می‌کنند. انتخاب داروی مناسب بستگی به نوع آریتمی، سن کودک و وضعیت سلامتی او دارد. اگر می‌خواهید بدانید بهترین داروی رفع تپش بالای قلب چیست، حتماً به لیست زیر توجه داشته باشید.
- پروپرانولول
- آتنولول
- اسمولول
- متوپرولول
این داروها معمولاً به‌صورت قرص، شربت یا تزریق وریدی تجویز می‌شوند. مصرف داروها تحت نظارت پزشک و با انجام آزمایش‌های ادواری برای بررسی عملکرد قلب ضروری است. عوارض جانبی مانند ضربان شدید قلب، سرگیجه و افت فشارخون نیز باید در نظر گرفته شود. به‌طورکلی دارودرمانی آریتمی‌ها در کودکان تحت‌نظر متخصص اطفال یا قلب باید انجام شود تا اثربخشی و ایمنی درمان تضمین گردد.
داروی دیگوکسین برای ضربان شدید قلب
دیگوکسین یک داروی گلیکوزیدی قلبی است که برای درمان انواع مختلف آریتمی‌های قلبی بکار می‌رود. دیگوکسین با افزایش دوره نهفتگی سلولهای گره دهلیزی – بطنی، باعث کندشدن هدایت الکتریکی در بطن‌ها و به‌تبع آن کاهش تعداد ضربان قلب می‌شود. این داروی رفع تپش بالای قلب عصبی می‌تواند در درمان تپش بطنی، تپش دهلیزی و فیبریلاسیون دهلیزی مؤثر باشد.
دیگوکسین معمولاً به‌صورت قرص خوراکی تجویز می‌شود. دوز دارو بسته به نوع آریتمی، سن و وضعیت بیمار تنظیم می‌گردد. از عوارض جانبی آن می‌توان به سرگیجه، تهوع، اسهال و برادی‌کاردی اشاره کرد. بنابراین پایش مرتب علائم حیاتی و عملکرد قلب در حین مصرف دیگوکسین ضروری است. به‌طورکلی تحت نظارت پزشک، دیگوکسین می‌تواند کنترل مؤثری بر ریتم قلب اعمال کند.
قرص آدنوزین برای ضربان قلب
آدنوزین یک دارو برای ضربان شدید قلب ضدآریتمی است که برای درمان و پیشگیری از آریتمی‌های قلبی مانند تاکیکاردی و فیبریلاسیون دهلیزی استفاده می‌شود. آدنوزین با کند کردن سرعت هدایت الکتریکی در گره سینوسی – دهلیزی، فعالیت الکتریکی قلب را آهسته می‌کند و باعث کاهش ضربان قلب می‌شود. دوز مصرفی این قرص نیز بستگی به وضعیت بیمار دارد اما معمولاً روزانه یک یا دو بار و در برخی موارد سه یا چهار بار تجویز می‌شود.
اثر آدنوزین به‌عنوان داروی رفع تپش بالای قلب معمولاً ظرف یک تا دو ساعت پس از مصرف شروع می‌شود و حداکثر اثر آن پس از دو تا چهار ساعت حاصل می‌شود. آدنوزین باید تحت‌نظر پزشک مصرف شود تا از تنظیم دوز مناسب و عوارض احتمالی آن اطمینان حاصل شود. در نتیجه اگر شما با مشکل ضربان شدید قلب روبرو هستید، به‌هیچ‌عنوان به‌صورت خودسرانه اقدام به مصرف آدنوزین نکنید که عوارض سختی را برای شما به دنبال خواهد داشت.
داروهای مهارکننده گره AV برای ضربان شدید قلب
داروهای مهارکننده گره AV از جمله داروهای مهم در درمان آریتمی‌های قلبی به‌ویژه تاکی‌کاردی‌های بطنی هستند. این داروها با اثر بر روی گره AV و کاهش سرعت هدایت الکتریکی در آن، از بروز تپش بطنی پیشگیری می‌کنند.
داروهایی مانند دیگوکسین، بتابلاکرها مثل متوپرولول و کارودیلول، و داروهای مسدودکننده کانال کلسیم مثل وراپامیل از این دسته داروها هستند. این داروها با کنترل ضربان قلب و جلوگیری از تپش بطنی، از بروز عوارض خطرناکی مثل فیبریلاسیون بطنی پیشگیری می‌کنند.
داروهای مهارکننده گره AV باید با تجویز پزشک و بر اساس نوع آریتمی و وضعیت بیمار تجویز شوند. عوارض جانبی این داروها می‌تواند شامل اختلال در هدایت AV، برادی‌کاردی و افت فشارخون باشد که نیازمند نظارت دقیق است. همچنین این داروها می‌توانند با سایر داروها تداخل داشته باشند، بنابراین پزشک باید از مصرف سایر داروها توسط بیمار مطلع باشد. در مجموع، داروهای مهارکننده گره AV به‌درستی تجویز شده، نقش مهمی در کنترل آریتمی‌های قلبی دارند.
داروی تپش قلب پروپرانولول
پروپرانولول یکی از داروهای مؤثر در کنترل ضربان قلب است که تأثیرات فوق‌العاده آن در تحقیقات هم اثبات شده است. پروپرانولول با بلوک کردن گیرنده‌های بتا – آدرنرژیک، از تأثیرات هورمون‌های آدرنالین و نوراپی‌نفرین جلوگیری می‌کند. این امر باعث کاهش ضربان قلب، کاهش انقباضات قلبی و افت فشارخون می‌شود که کاملاً مشخص می‌کند اثرات داروی رفع تپش بالای قلب چیست.
پروپرانولول معمولاً به‌صورت قرص خوراکی و یک تا سه بار در روز مصرف می‌شود. دوز مصرفی بسته به وضعیت بیمار و پاسخ وی به درمان تنظیم می‌شود. اثر دارو ظرف یک ساعت پس از مصرف شروع می‌شود و اوج اثر آن 3-6 ساعت پس از مصرف است. پروپرانولول باید در بیماران مبتلا به آسم، اختلالات ریوی، دیابت و اختلالات هدایتی قلب بااحتیاط مصرف شود. عوارض جانبی این قرص شامل سرگیجه، خستگی، تهوع و افت فشارخون ایستاده است.
بهترین داروی تپش قلب دهلیزی
تپش دهلیزی یکی از شایع‌ترین انواع آریتمی‌های قلبی است که درمان‌های مختلفی دارد. داروی رفع تپش بالای قلب عصبی ضدآریتمی مانند آمیودارون، سوتالول و دوفتیلید بهترین گزینه برای درمان تپش دهلیزی هستند. این داروها با بلوک کردن کانال‌های سدیم و پتاسیم در سلولهای قلبی، از ورود و خروج یون‌های موردنیاز برای ایجاد جریان الکتریکی و انقباض میوکارد جلوگیری می‌کنند و باعث کندشدن هدایت الکتریکی و ضربان قلب می‌شوند.
از دیگر داروهای مفید در تپش دهلیزی می‌توان به بتا بلوکرها مانند متوپرولول، کارودیلول و استاتین‌ها اشاره کرد. این داروها با کاهش تحریک‌پذیری قلب و اثرات سمپاتیک، احتمال بروز تپش دهلیزی را کاهش می‌دهند. انتخاب داروی رفع تپش بالای قلب مناسب بستگی به علت زمینه‌ای تپش و وضعیت بیمار دارد و باید توسط پزشک تجویز شود. باتوجه‌به حساسیت بالای مصرف این داروها، دقیقاً باید طبق برنامه‌‌ریزی‌های درمانی اقدام کرد تا مشکلی برای شخص به وجود نیاید.
عوارض داروی تپش قلب
داروی رفع تپش بالای قلب مانند سایر داروها ممکن است عوارض جانبی داشته باشد. از عوارض شایع داروهای ضدآریتمی می‌توان به سرگیجه، خستگی، تهوع، اسهال، سردرد و عوارض قلبی – عروقی اشاره کرد. برخی از این داروها مانند آمیودارون و سوتالول ممکن است باعث اختلالات ضربان و هدایت قلبی شوند. همچنین احتمال بروز واکنش‌های آلرژیک پس از مصرف دارو برای تپش شدید قلب در برخی افراد مبتلا وجود دارد.
بتابلوکرها مانند پروپرانولول و متوپرولول نیز ممکن است موجب خستگی، افت فشارخون، تنگی نفس، سردرد، اختلالات خواب و ضعف عضلانی شوند. درصورتی‌که شخصی با عوارض شدید روبرو شود، باید هر چه سریع‌تر مراحل مربوط به درمان را پشت سر بگذارد. همچنین در بیماران مبتلا به آسم ممکن است باعث تشدید علائم شوند.
بهتر است داروهای ضدآریتمی تحت‌نظر پزشک و با انجام معاینات و آزمایش‌های منظم مصرف شوند تا از بروز عوارض جانبی پیشگیری شود یا در صورت بروز، سریعاً تشخیص داده و درمان گردد.
تداخل دارویی دارو ضربان قلب
داروهای ضربان قلب ممکن است با برخی داروها و مکمل‌ها تداخل داشته باشند. تداخلات دارویی مهم در داروهای ضدآریتمی شامل تداخل با داروهای ضد میکروب، ضدقارچ و ضد HIV مانند اریترومایسین، کتوکونازول و ریتوناویر است که موجب افزایش سمیت قلبی این داروها می‌شود.
در مورد بتابلوکرها نیز باید مصرف هم‌زمان با داروهای فشارخون، دیابت و ضدانعقاد خون بااحتیاط صورت گیرد. مکمل‌هایی مانند کافئین، گیاهان دارویی و مواد محرک نیز ممکن است تداخل ایجاد کنند. از همین رو باید در مصرف این داروها دقت لازم را داشته باشید تا با مشکلی مواجه نشوید.
بهتر است همواره پزشک و داروساز از مصرف تمامی داروها، مکمل‌ها و مواد غذایی مصرفی بیمار مطلع باشند تا بتوانند تداخلات احتمالی را شناسایی و مدیریت کنند. رعایت دقیق توصیه‌های پزشک در مورد مصرف بهترین داروی رفع تپش بالای قلب بسیار حائز اهمیت است. بر همین اساس اگر قرص یا داروی خاصی را مصرف می‌کنید، حتماً آن را به پزشک نشان دهید تا در آینده با مشکل خاصی مواجه نشوید.
پیشگیری دارویی برای ضربان شدید قلب
پیشگیری دارویی از ضربان شدید قلب یک موضوع مهم در پزشکی است و معمولاً به‌عنوان ترتیبی از داروها و روش‌های پزشکی برای کنترل ضربان قلب غیرطبیعی مورداستفاده قرار می‌گیرد. یکی از داروهای مورد تجویز برای کنترل ضربان شدید قلب نامنظم، داروهای ضدآریتمی مانند بتابلاکرها است.
این داروها با کاهش فعالیت سیستم عصبی انتقال پاراسمپاتیک و افزایش فعالیت سیستم عصبی انتقال سمپاتیک در قلب، تنظیم ضربان شدید قلب را بهبود می‌بخشند.
در مواردی که تپش‌های قلب ناشی از مشکلات ساختاری قلبی است، داروهای دیگری نیز ممکن است موردنیاز باشند. به‌عنوان‌مثال، آنتی‌کوآگولانت‌ها برای پیشگیری از تشکیل لخته خون در قلب تجویز می‌شوند. همچنین در برخی موارد، پزشک ممکن است توصیه کند تا روش‌های تنظیمی دیگری را در نظر بگیرید. توصیه مهم در همه موارد این است که برای تشخیص و درمان دقیق تپش‌های قلب ناشی از هر علتی باید عوامل متعدد را در نظر گرفت.
نکات مهم در مصرف داروهایی ضد تپش قلب
مصرف دارو ضد تپش‌های قلب بالا یک مسئله حیاتی است و برخی نکات مهم باید در طول مصرف در نظر گرفته شوند. اولین نکته این است که هرگز بدون مشورت پزشکی داروهای ضد تپش‌های قلب را مصرف نکنید. پزشک شما باید تعیین کند که آیا نیاز به این داروها دارید و انتخاب مناسبی برای شما انجام دهد.
همچنین دقیقاً به دستورات پزشک پایبند باشید و تعداد و زمان مصرف دارو را به‌دقت رعایت کنید. عدم پیروی از دستورات ممکن است تپش‌های قلب ناپایدار را تشدید کند یا عوارض جانبی ناخواسته ایجاد کند.
نکته دیگر این است که مصرف هم‌زمان با دیگر داروها یا مکمل‌های گیاهی را با پزشک خود در میان بگذارید. برخی از تداخل‌های دارویی ممکن است تأثیرات نامطلوبی داشته باشند. در نهایت درصورتی‌که در حین مصرف دارو علائم عجیب یا عوارض جانبی متوجه شوید، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.
این ممکن است نشانه‌های عدم تحمل به دارو یا مشکلات دیگر باشد که نیاز به تعدیل در درمان دارد. پیروی از نکات ایمنی و دقت در مصرف داروی رفع تپش بالای قلب به بهبود وضعیت قلبی شما کمک می‌کند و اهمیت بسیاری دارد.
داروی تپش قلب صبحگاهی
تپش‌های قلب صبحگاهی یکی از شایع‌ترین اختلالات قلبی است که در آن ضربان قلب به طور ناگهانی در ساعات اولیه صبح افزایش می‌یابد. این حالت معمولاً خودبه‌خود برطرف شده و عارضه‌ای ندارد، اما در برخی افراد ممکن است باعث اضطراب و ناراحتی شود.
داروهای متعددی برای کنترل تپش‌های قلب صبحگاهی وجود دارد که مهم‌ترین آنها شامل پروپرانولول، وراپامیل و داروهای ضدآریتمی مانند آمیودارون است انتخاب داروی رفع تپش بالای قلب عصبی بستگی به وضعیت بیمار و شدت علائم دارد و باید تحت‌نظر پزشک تجویز شود.
مصرف داروی رفع تپش بالای قلب صبحگاهی معمولاً به‌صورت موقت و فقط در زمان بروز علائم است. هدف از مصرف این داروها کنترل سریع تپش‌های قلب و رفع اضطراب ناشی از آن است. البته در برخی موارد پزشک ممکن است درمان طولانی‌مدت‌تری تجویز کند.
درهرصورت بیماران باید تحت‌نظر پزشک باشند تا از بروز عوارض جانبی احتمالی مانند افت فشارخون، سرگیجه و تپش‌های قلب بیشتر جلوگیری شود. همچنین تشخیص صحیح علت تپش‌های قلب صبحگاهی و درمان پایه آن از اهمیت بالایی برخوردار است.
داروی تپش قلب گیاهی
گیاهان دارویی متعددی برای درمان تپش‌های قلب وجود دارند که به‌صورت سنتی مورداستفاده قرار می‌گیرند. از جمله مهم‌ترین این گیاهان می‌توان به گل مغربی، زنجبیل، دارچین، زعفران، رازیانه، بابونه و والریان اشاره کرد. این گیاهان دارای خواص آرام‌بخشی، ضداضطراب و ضد تپش هستند.
مکانیسم اثر آنها معمولاً از طریق تعدیل فعالیت سیستم عصبی سمپاتیک و پاراسمپاتیک است. البته شواهد علمی کافی برای اثبات اثربخشی اکثر آنها وجود ندارد و نیاز به مطالعات بیشتری است. اگرچه داروهای گیاهی معمولاً ایمن تلقی می‌شوند، اما مصرف آنها نیز می‌تواند با عوارض جانبی همراه باشد.
بنابراین، توصیه می‌شود مصرف داروها تحت‌نظر پزشک و متخصص گیاهان دارویی صورت گیرد. همچنین باتوجه‌به اثرات دارویی، تداخلات احتمالی با سایر داروها باید در نظر گرفته شود. در مجموع گیاهان دارویی می‌توانند به‌عنوان گزینه‌ای مکمل در کنار درمان‌های استاندارد برای تپش‌های قلب مدنظر قرار گیرند، اما جایگزین درمان اصلی پزشکی نمی‌شوند.
سخن پایانی
تپش قلب‌های مکرر و نامنظم ممکن است زمینه‌ساز مشکلات جدی و تهدیدکننده زندگی شود. ترس از درمان و نگرانی درباره داروها نباید مانع مراجعه به پزشک شود. داروی تپش قلب تنها زمانی مؤثر است که به‌درستی و با نظارت متخصص مصرف شود. هر لحظه تأخیر می‌تواند پیامدهای جبران‌ناپذیری داشته باشد. به همین دلیل توصیه می‌کنیم هرچه سریع‌تر به کلینیک مراجعه کنید تا مشکلتان به طور اصولی بررسی و درمان شود. با این اقدام، نه‌تنها سلامت قلب خود را حفظ می‌کنید بلکه آرامش ذهنی را نیز به دست می‌آورید.
تپش‌های قلب یک مشکل شایع است که می‌تواند نشانه‌های جدی‌تری داشته باشد بنابراین حتماً باید تحت‌نظر پزشک معالج خود باشید. انتخاب درمان مناسب از جمله دارودرمانی بستگی به علت ایجاد تپش‌های قلب دارد. همچنین دقت در مصرف داروی تپش قلب بالا، عوارض جانبی و تداخلات دارویی حائز اهمیت است.
از همین رو برای اینکه بتوانید فرایند درمان را عالی پیش ببرید، به شما پیشنهاد می‌کنیم که به کلینیک قلب ما مراجعه کنید. درصورتی‌که شما با مشاوران ما تماس بگیرید، راهنمایی‌های تکمیلی در زمینه اخذ نوبت در اختیار شما قرار می‌گیرد.
