درمان واریس پا

امروزه درمان واریس پا از آن جهت ضرورت یافته که نادیده انگاشته واریس پا خود زمینه ساز اختلالات جدی در روند سلامت فرد است. هر نوع بی‌توجهی به واریس می‌تواند منجر به زخم پا، لختگی خون، التهاب مزمن و در موارد شدیدتر پارگی رگ‌ها و آمبولی ریوی شود.

به دلیل بدتر شدن رگ‌های واریسی در دراز مدت، توجه به علائمی چون بی قراری در پاها، ورم مچ پا، گرفتگی عضلات و خونریزی ضروری است. در صورت وجود هریک از این موارد سریعاً به دکتر متخصص قلب و عروق و یک مرکز تخصصی مراجعه نمایید.

اگر می‌خواهید با بهترین، سریعترین و تاثیرگذارترین روش‌های درمان آشنا شویم، ادامه مطلب را بخوانید.

 

اصلی‌ترین مرحله درمان واریس پا اطلاع از چگونگی بروز آن

پیش از آنکه بخواهیم در خصوص درمان واریس پا صحبت کنیم، ضروری است در خصوص نحوه ایجاد واریس و علل بروز آن بدانیم.

به طور معمول واریس به دلیل عملکرد نامناسب رگ‌ها بروز می‌کند. رگ‌ها دارای دریچه‌های یک طرفه هستند که مانع گردش خون به عقب می‌شوند و وقتی این دریچه‌ها از بین بروند، خون به جای حرکت به سمت قلب شروع به تجمع در رگ‌ها می‌کند و رگ‌ها بزرگتر و متورم می‌شوند.

عروق واریسی  روی پاها تاثیر منفی می‌گذارند. رگ‌های این مناطق‍ دورتر از قلب هستند و نیروی جاذبه، حرکت جریان خون به سمت بالا را سخت‌تر می‌کند. به بیانی دیگر هرگونه اخلال در روند بازگشت خون به قلب که ناشی از عملکرد نادرست دریچه‌های سیاهرگ قادر به ایجاد واریس است.

برخی دلایل احتمالی واریس شامل موارد ذیل خواهد بود:

• بارداری
• یائسگی
• سن بالای 50 سال
• ایستادن‌های طولانی مدت
• اضافه وزن
• داشتن سوابق خانوادگی واریس

حالا که به خوبی با علل بروز و نحوه ایجاد واریس واقف شدیم، می‌بایست در خصوص افراد مستعد ابتلا به این بیماری و علائم واریس بدانیم تا بتوانیم نسبت به جدیدترین درمان سریع واریس پا و درمان واریس پیشرفته پا اقدام کنیم.

نقش مهم شناسایی افراد در معرض خطر در درمان واریس پا

پیش از اقدام به درمان واریس پا باید بدانیم که چه افرادی ریسک بالای ابتلا به این بیماری را دارند. زمانی که بخواهیم در خصوص ریسک فاکتورها بگویم به این نکته می‌رسیم که باید از هر چیزی که سلامت فرد را به خطر می‌اندازد و باعث بروز بیماری‌ها و مشکلات می‌شود، دوری کنیم.

برخی ریسک فاکتورها برای افراد قابل درک هستند و برخی دیگر را فرد در مطب پزشک متوجه خواهد شد. اما در برخی از افراد مبتلا به واریس آشنایی با فاکتورهای خطر، بدون آگاهی کامل با واریس، رگ‌ها و نحوه بروز آنها درک ریسک فاکتورها را دشوار خواهد ساخت.

همانطور که در بالا اشاره کردیم شایع‌ترین علل بروز واریس پا به قرار ذیل است:

• سابقه خانوادگی

ژنتیک به عنوان شایع‌ترین عامل خطرناک در بروز رگ‌های واریسی شناخته می‌شود و از همین رو ژن‌ها نقش بسیار حائز اهمیتی در زندگی ما ایفا می‌کنند. ژنتیک نه تنها در تعیین رنگ موی افراد موثر است بلکه حتی ریسک بروز سرطان را در فرد مشخص می‌سازند. از همین رو می‌توان گفت رگ‌های واریسی نیز از این قاعده مستثنا نیستند.

بسیاری از مبتلایان به این بیماری از ارثی بودن آن مطلع نیستند و تنها زمانی متوجه آن می‌شوند که به دکتر واریس پا مراجعه کرده و پزشک برای درمان واریس پیشرفته پا بیمار از آنها در خصوص سوابق این بیماری در خانواده سوال می‌پرسد.

طبق برآوردهای پزشکی صورت گرفته درصد احتمال ابتلای فرد به عروق واریس در صورت ابتلای هر دو والد به بیماری چیزی حدود 90% خواهد بود.

چنانچه تنها یکی از والدین به این بیماری مبتلا باشد، ریسک ابتلای افراد 62% در جنس مونث و 25% در جنس مذکر خواهد بود.

در افرادی که والدین مبتلا به این بیماری ندارند، ریسک ابتلا به 20% کاهش خواهد یافت.

• جنسیت بیمار

واریس بیماری است که بین هر دو جنس مردان و زنان شایع است و طبق تحقیقاتی که به تازگی صورت گرفته تقریباً 20% مردان و 40% زنان در طول زندگی خود به واریس مبتلا می‌شوند و برخی از عواملی که باعث افزایش ریسک این بیماری در جنس مونث می‌شود به دلیل بروز نوسانات هورمورنی مرتبط با بارداری و یائسگی و به ویژه هورمون پروژسترون است.

با وجود شیوع گسترده این بیماری در زنان در قیاس با مردان، در برخی موارد احتمال دارد مردان دچار موارد بسیار حاد و پیشرفته‌تر این بیماری ‌شوند و نیازمند قوی‌ترین و حتی جدیدترین درمان واریس پا خواهند بود.

نشانه‌ها و عوراض مرتبط با این بیماری میان مردان و زنان متفاوت است و تورم در پاها در جنس مذکر بیشتر از مونث بوده و در عوض شیوع ترومبوفلبیتیس سطحی در زنان بیشتر از مردان خواهد بود.

• سن بالا

افزایش سن بیماران ریسک ابتلا به واریس را افزایش می‌دهد. افراد بالای 70 سال در قیاس با افراد 40 ساله بیشتر در معرض ابتلا به رگ‌های واریسی خواهند بود.

با بالا رفتن سن، ریسک ابتلا به واریس و واریسی شدن رگ‌ها خصوصاً واریس عنکبوتی به صورت خطی افزایش می‌یابد. به همین ترتیب ریسک بروز نارسایی وریدی و زخم شدن پاها نیز با افزایش سن بالاتر خواهد رفت.

ضرورت آشنایی با علائم واریس در بهبود روند درمان واریس پا

برای آنکه بتوانیم جدیدترین درمان واریس پا را برای بیماران اتخاذ کنیم، ضروری است با علائم بروز واریس آشنا شویم.

وجود رگ‌های متورم و طنابی شکلی که اکثراً دور مچ و ساق پا ایجاد می‌شوند، درد نواحی فوق الذکر، نبض داشتن،خارش اطراف مچ پا، سنگینی و خستگی پا از علائم شایع واریس محسوب می‌شوند. از دیگر علائم شایع واریس می‌توان به ورم پا، سوزش و مور مور شدن، بروز درد‌های ناگهانی در عضلات ساق پا در حین خوابیدن، ابتلا به اختلالا پای بی‌قرار و حتی تغییر رنگ پوست در نواحی چون پایین ساق و مچ پا اشاره کرد.

به طور معمول نارسایی وریدی یک بیماری خوش خیم و بی خطر است. با این وجود واریس در اغلب موارد می‌تواند منجر به ظاهر ناخوشایند پاها شده و همین مسئله فرد را به تمرکز بر درمان فوری بیماری سوق می‌دهد.

تاثیر شگفت آور تغییرات سبگ زندگی در درمان واریس پا و پیشگیری از آن

هر نوع تغییر صورت گرفته در سبک زندگی افراد مبتلایان به واریس علاوه بر تاثیر بینظیر در پیشگیری از ابتلا به این بیماری، نقش والایی در درمان واریس پیشرفته پا و حتی ممانعت از وخامت آن دارد:

• توجه به نایستادن‌ به مدت طولانی
• حفظ وزن در رنج ایده آل و کاهش هر اضافه وزن
• تمرینات ورزشی مناسب برای بهبود جریان گردش خون
• استفاده از جوراب‌های مخصوص واریس (فشرده ساز)

انجام اقدامات فوق در صورت ابتلای پیشین به واریس برای ممانعت از ابتلا به واریس جدید و کاهش نیاز به درمان واریس پیشرفته پا در آینده ضروری است. به علاوه ضروری است در حین استراحت و خواب پاهای خود را بالاتر از سطح قلب خود بگیرید. می‌توان حین خواب زیر پاها چند بالشت قرار داد. رعایت این نکات به ظاهر ساده تاحد زیادی در بهبودی وضعیت فرد نقش بسزایی دارد.

رویکردهای تشخیصی مورد استفاده در جدیدترین درمان واریس پا کدامند؟

بی‌شک مهم‌ترین و اولین قدم در درمان واریس پا، تشخیص صحیح بیماری است. بسته به محل درگیری واریس، احتمال آن وجود دارد که برای ارزیابی بیشتر رگ‌ها یک ونوگرام انجام شود.

در طی این آزمایش، پزشک باری تشخیص رنگ مخصوصی را به پاها تزریق کرده و با کمک اشعه X عکسبرداری از عروق را انجام می‌دهد. این رنگ در پرتوهای ایکس پدیدار شده و تصویر بهتری از جریان خون بیمار برای پزشک ارائه خواهد کرد.

انجام برخی آزمایشات دیگر از جمله سونوگرافی یا ونووگرام نیز به بیمار این اطمینان را می‌دهد که علت بروز درد و تورم در پاها به دلیل وجود اختلال دیگری مانند لخته خون یا انسداد نیست.

حتی ممکن است پزشک از بیمار درخواست انجام سونوگرافی را داشته باشد تا جریان خون بیمار را مورد ارزیابی قرار دهد. سونوگرافی رویکرد تشخیصی غیرتهاجمی دیگری است که با استفاده از امواج صوتی با فرکانس بالا پزشک می‌تواند وضعیت جریان خون در رگ‌ها را به خوبی بررسی و ارزیابی نماید.

از سوی دیگر ممکن است پزشک برای تشخیص وریدهای واریسی، حین نشستن و ایستادن پاها و رگ‌های قابل مشاهده بیمار را بررسی کند و از بیمار در خصوص علائم احتمالی وی سوال بپرسد.

بنابراین مهم است که برای تشخیص درست این بیماری فوراً و با برخورد با نخستین علائم به یک مرکز فوق تخصصی قلب و عروق دارای یک پزشک متخصص قلب و واریس باتجربه مراجعه نمایید و جدیدترین درمان واریس پا را برگزینید.

تشریح انواع واریس‌های عنکبوتی پا

پیش از آنکه بخواهیم در خصوص درمان واریس پیشرفته پا صحبت کنیم ضرورت دارد با انواع آن آشنا شویم. بروز واریس عنکوبتی معمولاً در ران، ساق و مچ پا بیشتر بوده و در بانوان احتمال بروز آن بیشتر از آقایان خواهد بود. گاهی علت بروز واریس در بارداری، به استفاده از قرص‌های پیشگیری از باردرای یا داشتن اضافه وزن مربوط است.

انواع دیگر از رگ‌های مشکل ساز وجود دارند که احتمالاً شبیه به رگ‌های عنکبوتی باشند و این رگ‌ها شامل:

• تلانژکتازی یا گشاد شدگی مویرگ‌ها، که در آن مویرگ‌های گشاد شده بسیار نزدیک پوست به ویژه پوست صورت ظاهر می‌شوند، حال آنکه بروز رگ‌های عنکبوتی واریس در پاها خواهد بود.
• همانژیوما و آنژیوماف که از عروق خونی بسیار ریزی تحت عنوان مویرگ و رگ‌های بسیار کوچک تشکیل شده که به آنها ونول گفته می‌شود.

خطر واریس عنکبوتی برای فرد و ضرورت درمان واریس پا چیست؟

علاوه بر چندین عارضه جانبی که واریس عنکبوتی دارد، بروز عوارض مختلف دیگری نیز ضرورت درمان واریس پیشرفته پا را بیش از پیش نمایان می‌سازد.

این پیامدها عموماً بسیار نادرند، هرچند چنین عواضی در اکثر قریب به اتفاق بیماران ممکن است چند سال پساز تشخیص واریس پدیدار ‌شوند.

بسته به شدت بیماری عوراض واریس متفاوت خواهد بود، هرچند برخی از آنها ممکن است کشنده باشند. به عنوان مثال مشکلاتی همچون آمبولی ریوی و یا حتی سکته قلبی که بواسطه ترمبوز ورید عمقی بروز می‌کند احتمال مرگ افراد را تا حد زیادی بالا می برد. به همین دلیل ضروری است که بیمار در پی جدیدترین درمان واریس پا برای بهبود وضعیت خود باشد.

پیامدهای مرتبط با عدم درمان واریس‌های حاد پا

عوارض عدم درمان واریس پا با وجود انکه به ندرت ممکن است روی دهند، اما می‌تواند شامل موارد ذیل باشند:

• زخم‌ها: زخم‌های دردناک ممکن است روی پوست در نزدیکی رگ‌های واریسی، به ویژه در نزدیکی مچ پا ایجاد شود. معمولاً قبل از آنکه زخم ایجاد شود، لکه‌ای تغییر رنگ یافته روی پوست شروع می‌شود. اگر مشکوک هستی که دچار ابتلا به زخم‌های واریسی هستید، باید فوراً به بهترین متخصص واریس رجوع کنید.
• لخته شدن خون: گاهی واریس می‌تواند عامل بزرگ‌تر شدن سیاهرگ‌های عمقی پا بیش از حد طبیعی ‌شود و همین مسئله احتمالاً موجب درد پای آسیب دیده و تورم آن خواهد شد. ایجاد هر گونه درد یا تورم مداوم در پا نیازمند مراقبت‌های متعدد پزشکی است، این مسئله می‌تواند نشان دهنده وجود لخته خون باشد – شرایطی که از دید پزشک تحت عنوان ترومبوفلبیت شناخته می‌شود.
• خونریزی: گاهی ممکن است رگ‌هایی که بسیار به سطح پوست نزدیکند، دچار ترکیدگی شوند. این رویداد معمولا تنها منجر به خونریزی‌های جزئی شده، با این حال همانطور که می‌دانید هر خونریزی نیازمند مراقبت پزشکی است.

چه ورزش‌هایی برای درمان پیشرفته واریس پا مضرند؟

هر تمرین ورزشی که به وریدها فشار بیش از حد وارد کند می‌تواند روند درمان واریس پا را دچار اختلال کرده و مضر باشد.

به عنوان مثال یکی از ورزش‌های بی‌نهایت مضر برای واریس ورزش وزنه برداری است. این ورزش با وارد کردن فشار بیش از حد به رگ‌ها مانع برگشت راحت خون به قلب می‌شود و منجر به انباشت حجم زیادی از خون در وریدهای پا می‌گردد.

در صورتی که مایلید وزنه برداری انجام دهید برای حفظ سلامت پاهای خود رعایت اصول ذیل اجتناب ناپذیر است:

1. استفاده از وزنه‌های کوچک و بزرگ به طور متناوب
2. پوشیدن جوراب واریس زیر زانو حین وزنه برداری
3. انجام ورزش‌های تخلیه وریدی ساق از جمله پدال و دوچرخه‌سواری بلافاصله پس از وزنه برداری
4. عدم احتباس طولانی مدت نفس و داشتن بازدم متناوب

از سوی دیگر دویدن استقامتی طولانی روی تردمیل و یا زمین سفت قادر به ایجاد فشار مضاعف به روی وریدهای پا خواهد بود. این مسئله احتمالاً در افراد مستعد یا مبتلا به واریس‌های خفیف منجر به تشدید علائم و پیشرفت بیماری خواهد شد.

بهترین رویکرد انجام ورزش‌های مناسب جهت تخلیه وریدی ساق پا در فواصل دویدن‌های طولانی خواهد بود. از سوی دیگر توصیه می‌شود بیمار حین دویدن جوراب واریس زیر زانو بپوشد.

جوراب‌های فشرده ساز و اهمیت استفاده از آنها در درمان واریس پا

درمان فشاری: متخصصین گاهاً استفاده از جوراب واریس، بانداژهای فشاری یا پمپ‌های پنوماتیک متناوب را به عنوان برخی درمان‌های فشاری به بیمار توصیه می‌کنند.

در درمان واریس پا و نارسایی وریدی یکی از بهترین درمان‌ها استفاده از جوراب‌های فشرده سازی موسوم به جوراب واریس خواهد بود. یکی از دیرینه‌ترین، بهترین و موثرترین رویکردهای درمانی واریس و رگ‌های عنکبوتی بکارگیری جوراب‌های مخصوص واریس خواهد بود.

پوشیدن جوراب واریس منجر به کاهش علائم واریس و ممانعت از بروز واریس حاد و درمان این بیماری خواهد شد.

این جوراب‌ها منجر به بهبود جریان خون در پاها شده و درد و ورم واریس پا را تا حد زیادی کاهش می‌دهد.

به دلیل تنوعی که در سایز‌های انواع جوراب‌های درمانی و کشسانی متفاوت آنها، ضروری است بر اساس شرایط جسمی بیمار و طبق نظر پزشک متخصص برای هر فرد مناسب‌ترین گزینه انتخاب شود.

بهتر است صبح‌ها پیش از برخاستن از رختخواب و شروع امور روزمره جوراب بپوشید و تا هر زمان که به شکل ایستاده یا پشت میز فعال هستید، به پوشیدن آن‌ها ادامه دهید اما نیازی به پوشیدن جوراب حین ورزش یا در حالت درازکش نیست.

دارودرمانی واریس پا

گاهی پزشک برای درمان و رفع علائم مرتبط با واریس از جمله درد و تورم و خستگی برخی داروها از جمله آسپرین، داروهای ضدالتهاب و ضد لختگی، کرم و پمادها و قرص کلسیم دوبسیلات، عصاره دانه شاه بلوط هندی، مواد غذایی و میوه‌ها و سبزیجات حاوی فلاونوئیدها را به بیمار توصیه می‌کند.

باید بدانیم که مصرف این داروها که توسط پزشک متخصص تجویز می‌شوند صرفاً در بهبود علائم ناشی از مشکل واریس بیمار نقش دارند و به هیچ وجه خود قادر به رفع رگ‌های واریسی نیستند و از همین رو به درمان واریس پا با تزریق و یا جراحی به منظور درمان قطعی و فوری نیاز است.

برخی از داروهای گیاهی تائید شده که برای درمان واریس‌های سطحی پا مورد استفاده قرار می‌گیرد شامل: فیتوون (Phytoven) و ونوگل و Veinovital می‌باشد.

فیتوون: از داروهای مفید و کاربردی برای درمان نارسایی‌های وریدی مزمن از جمله واریس محسوب می‌شود و باید هر روز 2 مرتبه از این قرص را پس از صرف غذا استفاده نمایید. این قرص حاوی عصاره شاه بلوط هندی خشک شده و کلیکوزید های تری ترپنوئیدی است.

ونوگل: قرص فوق نیز به دلیل داشتن عصاره خشک شده شاه بلوط هندی در ترکیبات خود برای درمان واریس بسیار کاربردی است.

Veinovital: این قرص نیز حاوی عصاره شاه بلوط هندی خشک شده برای درمان عروق مزمن وریدی و نارسایی‌های وریدی چون هموروئید مورد استفاده قرار می‌گیرد.

به هیچ وجه این داروها را به شکل خودسرانه نباید مصرف کنید چرا که ممکن است منجر به عوارض جدی شود.

رویکردهای درمانی مناسب واریس پا

روش‌های متنوعی برای درمان واریس پا وجود دارد. این درمان‌ها بسته به فاکتورهای گوناگونی از جمله اندازه و یا محل رگ‌های واریسی، وجود علائم مرتبط، و در موارد تغییرات پوستی همراه (مثلاً تورم، درماتیت یا زخم) متفاوت خواهد بود گاهی درمان واریس پا با جراحی صورت می‌گیرد و گاهی بدون جراحی.  

اولین و مهمترین اصل در درمان واریس در حقیقت تشخیص صحیح رگ ایجاد کننده واریس و یا همان feeder vein است که برای رسیدن به درمان مطلوب ابتدا باید درمان رگ تغذیه کننده را در اولویت قرار دهیم و سپس به درمان رگ‌های سطحی و کوچک‌تری بپردازیم که خود تغذیه کننده رگ عامل بیماری هستند.

در صورتی که اقدامات خودمراقبتی که تا اینجا ذکر کردیم و همینطور پوشیدن جوراب مخصوص واریس به عنوان اولین درمان پاسخ مناسبی روی واریس نشان نداد، به عنوان درمان واریس پا با جراحیاتخاذ رویکردهای درمانی ذیل ضروری است:

• اسکلروتراپی: در طی این درمان که به عنوان درمان واریس پا با تزریق شناخته شده است، پزشک بواسطه تزریق یک محلول یا کف مخصوص به داخل رگ‌های واریسی کوچک و متوسط موجب ایجاد زخم و بسته شدن رگ‌ها می‌شود. بواسطه این رویکرد درمانی طی چند هفته، وریدهای واریسی به درمان شده باید محو شوند.

هرچند احتمال آن وجود دارد که ورید فوق نیازمند بیش از یک جلسه تزریق باشد، اقدام درمانی اسکلروتراپی اگر به درستی صورت گیرد می‌تواند بسیار مفید باشد. اسکلروتراپی نیازی به بیهوشی ندارد و می‌توان آن را در مطب پزشک انجام داد.

• اسکلروتراپی وریدهای بزرگ با فوم: در این روش درمانی که نوع دیگری از درمان واریس پا با تزریق است، پزشک محلول فوم را به داخل وریدهای بزرگ تزریق می‌کند که درمان احتمالی برای بستن ورید و مهر و موم کردن آن‌ها محسوب می‌شود.
• لیزر درمانی: پزشکان از فناوری جدید در درمان‌های لیزری برای بستن رگ‌های واریسی کوچکتر و رگ‌های عنکبوتی استفاده می‌کنند.

درمان واریس پیشرفته پا با کمک لیزر بواسطه ارسال برخی پرتوهای شدید نور به عروق عمل کرده و به تدریج وریدها را محو خواهد کرد و در این روش از هیچ برش یا سوزنی استفاده نمی‌شود.

• درمان کمک کاتتر، مبتنی بر فرکانس رادیویی یا انرژی لیزر: در این درمان نیز، پزشک متخصص یک لوله نازکی به نام کاتتر را داخل ورید بزرگ شده کرده و نوک کاتتر را با کمک فرکانس رادیویی یا انرژی لیزر گرم می‌کند. وقتی کاتتر را بیرون می‌کشید، گرمای حاصل از این کار منجر به از بین رفتن ورید و بسته شدن عروق می‌شود. این روش درمانی ترجیحاً برای عروق‌های واریسی بزرگتر استفاده می‌شود.
• رویکرد درمانی موسوم به بستن و سلب ورید: در این روش با بستن عروق پیش از آنکه به سیاهرگ عمیق بپیوندد و سپس برداشتن ورید از طریق برش‌های کوچک همراه است.

این رویکرد درمان واریس پا یک روش سرپایی برای اکثر افراد است. برداشتن سیاهرگ مانع از گردش خون در پای شما نمی‌شود، زیرا سیاهرگ‌های عمیق‌تر در ساق از حجم بیشتری از خون مراقبت می‌کنند.

• فلبکتومی سرپایی: در این روش پزشک رگ‌های واریسی کوچک‌تر را بواسطه مجموعه‌ای از سوراخ‌های کوچک پوستی برمی‌دارد. در این روش سرپایی فقط بخش‌هایی از پای که قرار است خراشیده شوند در حال خراش هستند بی حس می شوند. جای زخم معمولاً حداقل است.
• جراحی آندوسکوپی ورید: در صورتی که سایر تکنیک‌ها شکست بخورند، ممکن است تنها در موارد حادی که شامل بروز زخم‌ در پا است، به درمان واریس پا با جراحی نیاز باشد. جراح طی این روش از یک دوربین فیلمبرداری نازک که در پا قرار داده شده برای مشاهده و بستن رگ‌های واریسی استفاده می‌کند و سپس از طریق برش‌های کوچک رگ‌ها را خارج می‌کند، این روش به صورت سرپایی انجام می‌شود.

به طور کلی، اسکلروتراپی یا درمان واریس پا با تزریق و لیزر درمانی در درمان وریدهای عنکبوتی (تلانژکتازی) مفید هستند، در حالی که رادیوفرکونسی و جراحی ممکن است گزینه بهتری برای وریدهای واریسی بزرگتر باشد.

نقش تغییرات سبک زندگی و رویکردهای خانگی درجدیدترین درمان واریس پا

برخی اقدامات خودمراقبتی برای کاهش ناراحتی ناشی از رگ‌های واریسی وجود دارد که می‌توانید آنها را انجام دهید. این اقدامات قادر به پیشگیری یا کاهش فرآیند پیشرفت رگ‌های واریسی هستند. این اقدامات شامل:

• ورزش کردن یا تحرک داشتن: برای تقویت گردش خون در پاهای افراد پیاده روی توصیه می‌شود و به همین منظور پزشک متخصص می‌تواند سطح فعالیت‌های فیزیکی مناسبی را به فرد توصیه کند.
• مراقبت از وزن و رژیم غذایی: از دست دادن وزن اضافی فشار غیرضروری را از روی رگ‌های بیمار بر می‌دارد. از سوی دیگر نوع تغذیه که فرد دارد نیز می‌تواند در درمان کمک کننده باشد، برای جلوگیری از ایجاد تورم ناشی از احتباس آب، ضروری است از یک رژیم غذایی کم نمک پیروی کنید.
• رسیدگی به نوع پوشش: از پوشیدن کفش‌های پاشنه بلند خودداری کنید. کفش‌های پاشنه کوتاه بیشتر از عضلات ساق پا کار می‌کشد که این مسئله برای رگ‌های پا مطلوب‌تر است. از پوشیدن لباس‌های که از ناحیه کمر، پاها و کشاله ران تنگ هستند اجتناب کنید زیرا این لباس‌ها می توانند جریان خون را کاهش دهند.
• بالا نگه داشتن پاها از سطح زمین: برای بهبود روند جریان خون در پاها، ضروری است طی روز چندین استراحت کوتاه داشته باشید و پاهای خود را به مدت 30 دقیقه بالاتر از سطح قلب خود قرار دهید. به عنوان مثال، دراز بکشید و پاهای خود را روی سه یا چهار بالش قرار دهید. این مسئله به کاهش تورم و بهبود جریان خون کمک می‌کند.
• اجتناب از نشستن یا ایستادن طولانی مدت: برای تقویت  جریان خون، مرتباً موقعیت خود را تغییر دهید.
• تقویت ماهیچه‌های اندام‌های تحتانی مثل پاها و انگشتان: از تمرینات ورزشی مناسب جهت تقویت بنیه ماهیچه‌ها و عضلات ساق پا می‌توان به بلند شدن مکرر روی انگشتان پا و همچنین پیاده روی اشاره کرد.

نقش ورزش در درمان واریس پا و پیشگیری از آن

یکی از بهترین راهکارها برای پیشگیری و درمان واریس پا انجام برخی حرکات ورزشی است. برای افراد مبتلا به واریس انجام تمرینات کم فشار از جمله مواردی همچون یوگا، شنا، پیاده روی، لانژ و دوچرخه سورای یا پدال زدن بسیار مناسب خواهد بود.

 چنین تمریناتی به کاهش ناراحتی و درد ناشی از رگ واریسی پ کمک شایانی کرده و از تشدید آن جلوگیری می‌کنند، از سوی دیگر بالا بردن پاها و ماساژ نیز برای بهبود بیماران بسیار مناسب است.

نقش تغذیه در درمان واریس پا و پیشگیری از آن

بی شک تغذیه درست در درمان واریس پا نقش شگرفی دارد، از همین جهت توصیه می‌شود رعایت کلیه آیتم‌های ذیل را مورد توجه قرار دهید:

• افزایش مصرف میوه و سبزی (فیبر بالا، ویتامین C و فلاوونوئیدها)
• افزایش مصرف مایعات روزانه
• مصرف مداوم و مناسب غلات کامل، پروتئین‌‌های کم چرب، لبینات مناسب، آجیل‌های خام، دانه چیا و بذر و ماهی
• محدودسازی مصرف انواع فست فودها، غذاهای کنسروی و نیمه آماده و غذاهای سرخ کردنی
• محدودیت در مصرف کافئین موجود در قهوه و چای
• محدودیت مصرف شکر، کره، مارگارین، کیک و بیسکوئیت‌، شیرینی و دسر
• محدودیت مصرف نمک و سدیم

اهمیت مراجعه به پزشک برای درمان رگ‌های واریسی پا

به دلیل ایجاد عوارض جانبی احتمالی خطرناک از طریق عروق واریسی خصوصاً لختگی خون و نقش آن در آمبولی ریوی و سکته قلبی ضروری است از هرگونه اقدام به خوددرمانی واریس پا جداً اجتناب کرده و برای دریافت بهترین رویکرد درمانی با مشاهده اولین علائم به یک مرکز تخصصی قلب و عروق و پزشک متخصص مراجعه نمایید.

هرگونه مراجعه دیرهنگام به مراکز تخصصی یا رجوع به مراکز غیرمعتبر و غیرپزشکی می‌تواند منجر به تشدید و پیشرفت رگ‌های واریسی شده و به سرعت با خطرات واریس پا از جمله بروز زخم‌های ناشی از واریس، التهاب رگ و خونریزی مواجه گردد و فرد را ملزم به درمان واریس پیشرفته پا می‌سازد.

ضروری است بدانیم واریس با وجود عدم ایجاد مشکل در مراحل اولیه نیازمند تشخیص درست، درمان مناسب و اقدام فوری است و در صورت عدم رسیدگی مناسب می‌تواند به بروز اختلالات جدی در آینده منتهی گردد.

از همین رو ضروری است ابتدا پزشک متخصص قلب و عروق به خوبی به بررسی علائم بیمار پرداخته، بهترین رویکرد درمانی را اتخاذ و در نهایت برای بهبود کیفیت زندگی بیماران آن‌ها را اجرا نمایند.

و کلام آخر

در شرایطی که دریچه‌های مسدود کننده سیاهرگ‌‌ها که مانع بازگشت جریان خون به سمت اندام‌های تحتانی می‌شوند به هر دلیلی تضعیف شوند، خون قادر به حرکت در جهت مناسب نبوده و سیاهرگ‌ها متورم، پرخون و دچار پیچ خوردگی می‌شوند.

عدم درمان این مشکل می‌تواند به بروز مشکلات عدیده‌ای از جمله التهاب رگ، خونریزی، ایجاد لخته و حتی زخم شود. از همین رو رویکردهای جدیدی برای درمان این بیماری اتخاذ شده که یکی از آنها به درمان واریس پا با تزریق و دیگری درمان واریس پا با جراحی مشهور است.

باتوجه به عوارض جدی عدم رسیدگی و بررسی واریس‌های پا تاکید می‌شود که در صورت داشتن سابقه خانوادگی یا ابتلا به واریس پا ضروری است با یک پزشک متخصص در زمینه واریس مراجعه نمایید.

 در موارد شدیدتر پیشرفت بیماری و عدم درمان واریس پا و لختگی خون ناشی از آن می‌تواند به آمبولی ریوی و سکته قلبی و در نهایت مرگ بیمار منتهی گردد.